فرق رابطه نامشروع و زنا : یکی از موضوعاتی که در بسیاری از نظام های حقوقی جهان به عنوان جرم شناخته شده و برای آن مجازات های مختلفی در نظر گرفته شده، رابطه نامشروع میان دو جنس مخالف است.
این موضوع به ویژه در قانون مجازات اسلامی و حتی برخی دیگر از قوانین کشورمان، جایگاه ویژه ای دارد.
علیرغم جرم انگاری صریح این روابط، هنوز هم زوایای مختلف و شرایط دقیق آن در قانون به طور کامل تشریح نشده و این مساله همواره با ابهامات و سوالات زیادی در ذهن عموم مردم همراه است.
با وجود چنین خلاء هایی، بسیاری از افراد به درک کاملی از این جرم و تبعات قانونی آن دست نمی یابند و این عدم شفافیت می تواند منجر به برداشت های نادرست و نگرانی های بی مورد شود.
آشنایی با این قوانین و فهم دقیق تر آن ها می تواند به کاهش این ابهامات و جلوگیری از پیامدهای ناخواسته کمک کند.
تعریف رابطه نامشروع – زنا و دون زنا
در نظام حقوقی کشور ما، برقراری رابطه ای میان زن و مردی که با هم ازدواج نکرده اند، از نظر قانونی جرم تلقی می شود.
اگرچه این رابطه نامشروع با رضایت طرفین باشد، اما امکان مجازات برای هر دو نفر وجود دارد.
قانون مجازات این روابط را به دو دسته اصلی تقسیم می کند:
- زنا
- رابطه نامشروع دون زنا.
رابطه نامشروع به هر نوع ارتباطی گفته می شود که خارج از چارچوب مشروع و منافی عفت عمومی باشد، بین زن و مردی که نه به یکدیگر محرم اند و نه عقد ازدواجی میان آن ها برقرار است.
در ماده ۶۳۷ قانون مجازات اسلامی، بخش تعزیرات، رابطه نامشروع دون زنا (رابطه ای کمتر از زنا) تعریف شده است. بر اساس این ماده، هرگاه زن و مردی که با هم علقه زوجیت ندارند، اعمالی همچون بوسیدن، در آغوش کشیدن یا گرفتن دست یکدیگر انجام دهند، مرتکب رابطه نامشروع دون زنا شده اند و این رفتارها جرم تلقی می شود.
اما زنا، که در ماده ۲۲۱ قانون مجازات اسلامی تعریف شده، به رابطه جنسی بین زن و مردی که بین آن ها عقد ازدواجی وجود ندارد، گفته می شود.
این عمل مشخصاً به دخول اندام تناسلی مرد به اندازه ختنه گاه در واژن یا مقعد زن اشاره دارد. زنا می تواند شامل موارد خاصی مانند زنای با محارم هم باشد که مجازات های بسیار سنگین تری دارد.
بیشتر بخوانید : رابطه نامشروع در فضای مجازی
زنا و دون زنا، هر دو زیرمجموعه ی روابط نامشروع محسوب می شوند، اما از نظر ماهیت و مجازات متفاوت اند.
تفاوت رابطه نامشروع و زنا
بسیاری از افراد به اشتباه تصور می کنند که «رابطه نامشروع» و «زنا» یکسان هستند، اما این دو مفهوم در نظام حقوقی ما تفاوت های مهمی با یکدیگر دارند. هرچند هر دو به روابطی میان زن و مرد نامحرم اشاره دارند، اما از نظر نوع جرم و مجازات، کاملاً متفاوت اند.
زنا، جرمی است که در دسته جرایم حدی قرار می گیرد. به این معنا که قانون برای آن مجازاتی مشخص و قطعی در نظر گرفته است.
رابطه جنسی کامل (جماع) میان زن و مرد نامحرم صورت می گیرد. به بیان دیگر، دخول اندام تناسلی مرد در واژن یا مقعد زن رخ می دهد. مجازات زنا بر اساس نوع و شرایط ارتکاب آن می تواند از شلاق تا اعدام متفاوت باشد و برای برخی از انواع زنا، مانند زنای با محارم، مجازات بسیار سنگین تری اعمال می شود.
بیشتر بخوانید : رابطه نامشروع برای کارمند دولت
اما رابطه نامشروع جرمی از نوع تعزیری است، یعنی مجازات آن بر اساس تصمیم قاضی و میزان جرم تعیین می شود و قانون به طور مشخص مجازات خاصی برای آن در نظر نگرفته است.
این جرم شامل هر گونه رفتار منافی عفت است که کمتر از زنا باشد، مانند بوسیدن، در آغوش کشیدن، یا لمس های بدنی به قصد لذت جنسی. چنین روابطی نیز، گرچه کمتر از زناست، اما از نظر قانونی جرم محسوب می شود و مجازات هایی مانند شلاق برای آن در نظر گرفته شده است.
زنا چگونه اثبات می شود؟
اثبات جرم زنا، برخلاف بسیاری از جرایم دیگر، نیازمند مدارک و شواهد مشخص و دقیقی است که قانون گذار برای جلوگیری از هرگونه سوء استفاده یا اشتباه، شرایط سخت گیرانه ای را برای آن در نظر گرفته است. در واقع، اثبات زنا تنها از سه طریق امکان پذیر است که در ادامه به آن ها می پردازیم:
- اقرار
یکی از راه های اثبات زنا، اقرار متهم است. اما این اقرار باید تحت شرایط خاصی صورت گیرد تا معتبر شناخته شود. شخصی که اقرار می کند، باید دارای بلوغ، عقل، و اختیار باشد؛
فرد باید به سن قانونی رسیده، از سلامت عقل برخوردار بوده و تحت فشار یا اجبار نباشد. همچنین، برای اثبات زنا از طریق اقرار، لازم است که شخص چهار بار در حضور قاضی به این عمل اعتراف کند.
- شهادت شهود
راه دوم اثبات زنا، شهادت شهود است. برای اثبات زنا از طریق شهادت، باید چهار مرد عادل به صورت مستقیم عمل زنا را مشاهده کرده باشند و شهادت دهند. اگر زنا موجب مجازات هایی مانند شلاق، تراشیدن موی سر و تبعید باشد، شهادت دو مرد و چهار زن عادل نیز پذیرفته می شود.
- علم قاضی
سومین راه اثبات زنا، علم قاضی است. طبق ماده ۲۱۱ قانون مجازات اسلامی، علم قاضی زمانی قابل پذیرش است که از طریق شواهد و قرائن متعارف و معتبر به دست آمده باشد.
به عنوان مثال، اگر زنا از طریق فیلمبرداری، عکس، یا نظریه پزشکی قانونی به اثبات برسد و قاضی از طریق این مدارک به یقین برسد که جرم زنا رخ داده است، می تواند حکم به مجازات صادر کند.
این امر نشان می دهد که در شرایطی که امکان جمع آوری مدارک ملموس وجود دارد، قاضی می تواند از این مدارک برای اثبات جرم استفاده کند.
آیا زنا حدی هست؟
در نظام حقوقی کشور ما، زنا در شرایط خاصی می تواند به مجازات اعدام منتهی شود. این موارد نشان دهنده حساسیت شدید قانون گذار نسبت به برخی از انواع این جرم است که تبعات اخلاقی، اجتماعی و خانوادگی گسترده ای دارند. در ادامه به چهار موردی که منجر به اعدام زناکننده می شود، اشاره می کنیم:
- زنا با محارم نسبی
زنا با محارم نسبی یکی از شدیدترین انواع زنا است و به معنای برقراری رابطه جنسی با افرادی است که از نظر خونی محرم هستند و ازدواج با آن ها ممنوع است.
این افراد شامل خواهر، مادر، عمه، خاله برای مرد و برادر، پدر، دایی و عمو برای زن می شوند. برقراری چنین رابطه ای، فارغ از رضایت یا عدم رضایت طرفین، به دلیل لطمه شدید به بنیان های خانوادگی و اخلاقی، مجازات اعدام را به دنبال دارد.
- زنا با زن پدر
یکی دیگر از مواردی که منجر به مجازات اعدام می شود، زنا با زن پدر (نامادری) است. این جرم نشان دهنده نقض شدید حرمت خانوادگی و بی احترامی به جایگاه پدر در خانواده است. بنابراین، قانون گذار برای حفظ حرمت خانواده و جلوگیری از فروپاشی روابط خانوادگی، چنین عملی را مستوجب اعدام می داند.
- زنای مرد غیر مسلمان با زن مسلمان
در صورتی که یک مرد غیرمسلمان با زنی مسلمان زنا کند، به اعدام محکوم می شود. این قانون به دلیل احترام به باورها و اصول دینی مسلمانان وضع شده است و هدف آن حفظ حرمت و کرامت زن مسلمان در برابر تعرضات غیرمسلمانان است.
- زنای به عنف یا اکراه
زنای به عنف یا اکراه به معنای برقراری رابطه جنسی با زور، اجبار یا بدون رضایت طرف مقابل است. در این حالت، زانی (تجاوزکننده) به اعدام محکوم می شود.
هر گاه فردی با زنی که به زنا رضایت نداده است، در حالت هایی مانند بی هوشی، خواب یا مستی رابطه جنسی برقرار کند، این عمل به عنوان زنای به عنف شناخته می شود.
در مواردی که زنا با اغفال، فریب، تهدید، ربایش یا ترساندن صورت گیرد، اگرچه زن به دلیل این تهدیدها تسلیم شود، همچنان عمل در حکم زنای به عنف است و مجازات اعدام برای زانی در نظر گرفته می شود.
شما بهتر است برای داشتن راهنمایی دقیق تر با شماره های داخل سایت تماس گرفته و با وکیل رابطه نامشروع صحبت کنید.
